Το ξύλο είναι ένας φυσικός πόρος σε ανεπάρκεια. Η ζήτηση έχει αυξηθεί δραματικά στις μέρες μας με αποτέλεσμα σε όλο τον πλανήτη έχει αυξηθεί η αλόγιστη υλοτομία και η αποψίλωση των δασών ενώ αναμένεται να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Η άμεση αντικατάσταση ή αλλιώς η καλλιέργεια «δάσους» για εκμετάλλευση ξυλείας, έχει επίσης αρνητικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα, το οποίο υποβαθμίζεται.
Η επαναχρησιμοποίηση και κυρίως η ανακύκλωση των διαφόρων απορριμμάτων του ξύλου επιφέρει:
- Στην εξοικονόμηση πρώτων υλών ξύλου και στη μείωση της έντασης και έκτασης των υλοτομιών στα δάση.
- Στη μικρότερη κατανάλωση ενέργειας ανά παραγόμενη μονάδα προϊόντος δηλαδή μικρότερα ποσοστά έκλυσης αερίων ενώσεων του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
- Λόγω του σχετικά μεγάλου όγκου που καταλαμβάνουν σε σχέση με άλλες κατηγορίες απορριμμάτων, μειώνει σημαντικά τον όγκο των αστικών απορριμμάτων που συνήθως οδηγούνται στις χωματερές ή καίγονται ανεξέλεγκτα.
